Aktywność rekreacyjna studentów PWSZ na przykładzie kolarstwa górskiego

92 strony i 62 pozycje w bibliografii

Wstęp 2

Rozdział I: Aktywność rekreacyjna studentów PWSZ na przykładzie kolarstwa górskiego; literatura przedmiotu 4
1. Pojęcie czasu wolnego 4
2. Pojęcie rekreacji 6
3. Pojecie aktywności rekreacyjnej 11
4. Pojęcie aktywności ruchowej 14
5. Pojęcie kolarstwa górskiego 20
6. Studenci; specyficzną grupą społeczną 23

Rozdział II: Metodologia badań naukowych 25
1. Cel i przedmiot badań 25
2. Problemy badawcze 26
3. Metody, techniki oraz narzędzia badań 31
4. Charakterystyka środowiska, badanie populacji 41

Rozdział III: Aktywność rekreacyjna studentów PWSZ na przykładzie kolarstwa górskiego – analiza wyników badań 46

Rozdział IV: Konfrontacja wyników badań ze stwierdzeniami znanych autorytetów 71

Rozdział V: Wnioski 77

Piśmiennictwo 80
Aneks nr 1 – Kwestionariusz ankiety 84
Aneks nr 2 – Spis tabel 88
Aneks nr 3 – Spis wykresów 89
Aneks nr 4 – Spis rysunków 91
Aneks nr 5 – Spis zdjęć 92

Wstęp

Zjawisko uprawiania aktywności rekreacyjnej znane jest od tysięcy lat, jednak w dzisiejszych cza­sach rozpowszechniło się ono bardziej niż kiedykolwiek przedtem. Fakt ten po części związany jest niewątpliwie z rozwojem technik transportu, a także z prze­kształcaniem się rozległych połaci naszej planety w „globalną wioskę”, po której można się sprawnie i bezpiecznie przemieszczać, nie doświadczając związanych niegdyś z podróżami zagrożeń i poczucia niepewności.

Wspomniane zjawiska tłumaczą jednak jedynie to, czemu ludzie mogą dziś swobodnie podróżować. Co ich do tych podróży motywuje? Dużą rolę odgrywa­ją tu niewątpliwie motywy zarobkowe oraz cele związane z wykonywaniem obowiązków zawodowych, co wynika z postępującej globalizacji światowej gospodarki. W sferze czasu wolnego mamy zaś do czynienia z rozwijającą się aktywnością turystyczną, również w przypadku sportów ekstremalnych. Decydującą rolę wydają się odgry­wać motywy o charakterze zabawowym, hedonistycznym, czym współczesna turystyka wyróżnia się na tle tych niepodyktowanych względami ekonomiczny­mi form krótkotrwałej ruchliwości przestrzennej, które dominowały w poprzed­nich epokach. Turystyka – z racji jej silnych związków ze sferą kształtującej ją kultury ma­sowej – powinna być bez wątpienia uznana za jedną z manifestacji lansowanego przez ową kulturę, a opartego na „przymusowym hedonizmie” stylu życia.

Celem pracy jest próba oceny poziomu aktywności rekreacyjnej studentów PWSZ uprawiających kolarstwo górskie.

Praca składa się z pięciu rozdziałów.

W pierwszym rozdziale opisana jest aktywność rekreacyjna studentów PWSZ na przykładzie kolarstwa górskiego; literatura przedmiotu, a więc: pojęcie czasu wolnego, pojęcie rekreacji, pojecie aktywności rekreacyjnej, pojęcie aktywności ruchowej, pojęcie kolarstwa górskiego, oraz studenci specyficzną grupą społeczną.

W drugim rozdziale zawarta jest metodologia badań naukowych, a więc: cel i przedmiot badań, problemy badawcze, metody, techniki oraz narzędzia badań oraz charakterystyka środowiska, badanie populacji.

W trzecim rozdziale przedstawione są wyniki badań w zakresie aktywności rekreacyjnej studentów PWSZ na przykładzie kolarstwa górskiego.

Czwarty rozdział to konfrontacja wyników badań ze stwierdzeniami znanych autorytetów.

Piąty rozdział zawiera wnioski.

Warto również zauważyć, że pojęcia turysta, turystyka, wakacje, wedle powszechnych wyobra­żeń, nie kojarzą się bowiem ani z poszukiwaniem głębokich przeżyć ducho­wych, ani z poważnymi wysiłkami poznawczymi, lecz z wypełnionym przyjem­nościami wypoczynkiem i rozrywką.

Aktywność rekreacyjna w postaci aktywności sportowej występuje z reguły pod dwoma postaciami. Pierw­sza wyrasta z rekreacji ruchowej o charakterze przestrzennym, przy czym cechu­je ją istotnie zintensyfikowany wysiłek fizyczny i psychiczny. Zmieniają się także, w porównaniu z turystyką rekreacyjną, jej cele nadrzędne. Chodzi tu mia­nowicie o mierzalny wynik (rekord) oraz współzawodnictwo, bezpośrednie lub pośrednie, z innymi podmiotami. Tego rodzaju turystyka przejawia się w trzech wariantach: turystyki aktywnej, turystyki kwalifikowanej oraz turystyki ekstre­malnej. Przejście od jednej do drugiej jest często niedookreślone, a symptomy wyróżniające omawiane kategorie turystyki sportowej to specjalistyczny sprzęt i wysokie kwalifikacje uczestników. Druga postać turystyki sportowej wiąże się z powstaniem sportu wyczyno­wego, z działalnością klubów sportowych, z ogromnym znaczeniem widowiska sportowego w kulturze masowej, połączonego ze zjawiskiem kibicowania. Czynniki te powodują peregrynacje miłośników danego rodzaju sportu oraz określonego zespołu sportowego w kulturowo-geograficznej przestrzeni regionu, kraju, kontynentu bądź świata.

image_pdf