Prace magisterska, Akademia Świętokrzyska im. Jana Kochanowskiego w Kielcach, 80 stron
Wstęp s.3
Rozdział I – Rzymski model wychowania i kształcenia w epoce pryncypatu s.7
Rozdział II – Działalność cesarzy na polu literatury i sztuk pięknych oraz ich rola jako mecenasów s.23
Rozdział III – Sport i ruch w życiu prywatnym cesarzy s.47
Zakończenie s.72
Bibliografia s.74
Wstęp
Życie prywatne cesarzy rzymskich jest jednym z najciekawszych, ale jednocześnie najbardziej złożonych tematów w historii starożytnego Rzymu. Postaci cesarzy, ich osobiste życie, decyzje oraz stosunki z rodziną, poddanymi i elitami rzymskimi, były ściśle związane z funkcjonowaniem całego państwa. Cesarski dwór, jako centrum władzy, z jednej strony stwarzał warunki do realizowania politycznych ambicji i strategii, z drugiej zaś stanowił obszar, na którym odbijały się wszystkie aspekty życia prywatnego władców, w tym ich wychowanie, kultura, zainteresowania, a także sposób spędzania wolnego czasu. Choć działalność cesarzy była nierozerwalnie związana z władzą, nie sposób pominąć również aspektów prywatnych ich życia, które, jak się okazuje, miały istotny wpływ na kształtowanie rzymskiej cywilizacji.
Celem niniejszej pracy magisterskiej jest analiza życia prywatnego cesarzy rzymskich od Oktawiana Augusta do Aleksandra Sewery, ze szczególnym uwzględnieniem ich wychowania, działalności na polu literatury i sztuki oraz roli, jaką pełnili w społecznym życiu cesarstwa. Praca ma na celu ukazanie, jak cesarze kształtowali swoje osobiste życie, jakie wartości wyznawali oraz w jaki sposób ich działania, decyzje i zainteresowania odbijały się na kulturze i społeczeństwie rzymskim.
Pierwszy rozdział pracy koncentruje się na analizie rzymskiego modelu wychowania i kształcenia w epoce pryncypatu. Podkreślony zostanie wpływ wychowania cesarzy na ich późniejsze decyzje polityczne oraz sposób pełnienia funkcji państwowych. Zostanie również przedstawiony kontekst społeczny, który wpłynął na kształtowanie postaw młodych cesarzy oraz ich przygotowanie do pełnienia najwyższych funkcji w państwie. W drugim rozdziale omówiona zostanie działalność cesarzy na polu literatury i sztuk pięknych. Analizując postawy cesarzy wobec sztuki, literatury i mecenatu, praca poszukiwać będzie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób cesarze wykorzystywali te dziedziny kultury do umacniania swojej władzy i pozycji w społeczeństwie rzymskim. W trzecim rozdziale, poświęconym sportowi i ruchowi, zostanie omówiona rola aktywności fizycznej w życiu prywatnym cesarzy, ze szczególnym uwzględnieniem ich uczestnictwa w igrzyskach, zawodach i innych formach rozrywki.
W końcowej części pracy, w zakończeniu, zostaną podsumowane wnioski wynikające z analizy życia prywatnego cesarzy, wskazując na to, jak ich osobiste postawy, zainteresowania i wybory miały wpływ na polityczną i kulturalną rzeczywistość starożytnego Rzymu.
Analiza życia prywatnego cesarzy pozwala na lepsze zrozumienie ich roli w historii Rzymu oraz na ukazanie, w jaki sposób osobiste cechy, wychowanie i preferencje mogły oddziaływać na rozwój cywilizacji rzymskiej. Praca ta wnosi istotny wkład w badania nad historią rzymską, oferując nowe spojrzenie na życie najwyższych władców cesarstwa.