137 stron, 24 pozycje w bibliografii
1.Spis treści.
2.Wstęp.
3.Cel pracy.
4.Metodyka.
5.Przegląd literatury.
5.1. Znaczenie hodowli oraz wymagania dotyczące środowiska
5.1.1. Konie
5..1.2. Bydło.
5.1.3.Trzoda chlewna.
5.1.4.Owce.
5.1.5.Kozy
5.2. Pochodzenie zwierząt domowych.
5.2.1 Przodkowie bydła
5.2.2. Przodkowie koni
5.2.3 Przodkowie trzody chlewnej.
5.2.4 Przodkowie owiec
5.2.5.Pochodzenie kóz.
5.3.Tempo wzrostu zwierząt.
5.4. Typy użytkowe.
5.4.1.Typy użytkowe bydła.
5.4.2. Typy użytkowe koni.
5.4.3. Typy użytkowe trzody chlewnej.
5.4. 4.Typy użytkowe owiec.
5.4.5. Typy użytkowe kóz.
5.5 Pojęcie rasy.
5.6. Elementy pokroju.
5.7 Chody.
5.8 Biometryczne pomiary zwierząt.
5.8 Skóra, okrywa włosowa.
5.9.Higiena zwierząt.
5.10.Warunki utrzymania zwierząt.
5.11.Transport zwierząt.
5.12.Charakterystyka szczegółowa zwierząt.Bydło.
5.13.Kozy.
5.14.Owce.
5.15.Konie.
5.16.Świnie.
6.Zrównoważony wypas
7.Bibliografia.
Wstęp
Hodowla zwierząt przez człowieka, przekształca krajobraz materialnie wprowadzając pastwiska, padoki, łąki, zagrody, i duchowo poprzez jeździectwo, hipoterapię, czy szkolenie zwierząt.
Zwierzęta są nieodzownym składnikiem krajobrazu, bez zwierząt ekosystem by nie funkcjonował, a krajobraz byłby pozbawiony aspektu jakim jest ruch.
Obok funkcji użytkowych zwierzęta przedstawione w tej pracy są użytkowane w agroturystyce, rekreacji jeździeckiej, hipoterapii. Spełniają szereg funkcji w czynnej ochronie przyrody. Utrzymywane w warunkach rezerwatowych spełniają rolę swoistych kosiarek, nie dopuszczając do nadmiernej sukcesji niektórych gatunków roślin (głównie drzew i krzewów) na otwartych przestrzeniach.
Zachowanie ras jako specyficznej rezerwy genetycznej dla przyszłych prac hodowlanych, a tym samym niedopuszczenie do zubożenia wewnątrzrasowej różnorodności genetycznej, jest hodowlaną koniecznością i powinnością narodową. . Np.rasa Konik polski uznawana jest za unikalny relikt przyrodniczo-hodowlany, świadczący o naszej kulturze materialnej i wkładzie jaki wnieśliśmy do kultury hodowlanej świata. Jest to rasa, którą wyłącznie my, jako Polacy wyhodowaliśmy.
Koniki polskie są rasą fenotypowo i prawdopodobnie genotypowo, najbardziej zbliżoną do dzikiego przodka koni, za jakiego uważany jest tarpan.
Ekologiczną funkcję koników polskich docenili Holendrzy, Belgowie, Niemcy, Anglicy, Francuzi, gdzie powstały rezerwaty przyrody z ich udziałem.
Cel pracy
Przybliżenie hodowli zwierząt na potrzeby architektury krajobrazu.
