praca magisterska o objętości 95 stron
Wstęp 3
Rozdział I. Przyrodnicze walory turystyczne Wysp Karaibskich 5
1.1. Krótka charakterystyka Wysp Karaibskich 5
1.2. Klimat 8
1.3. Ukształtowanie powierzchni i budowa geologiczna 9
1.4. Flora i fauna 11
1.5. Parki narodowe i rezerwaty 16
1.6. Ocena walorów przyrodniczych w układzie przestrzennym 20
Rozdział II. Walory antropogeniczne 25
2.1. Walory wypoczynkowe 25
2.2. Kultura ludowa Wysp Karaibskich 32
2.3. Sztuka, architektura, muzea i galerie 40
2.4. Ocena walorów antropogenicznych w wymiarze przestrzennym 44
Rozdział III. Infrastruktura turystyczna 48
3.1. Baza transportowa 48
3.2. Baza noclegowa 53
3.3. Baza żywieniowa 57
3.4. Baza towarzysząca 63
Rozdział IV. Rozmieszczenie walorów turystycznych Wysp Karaibskich i przestrzenny rozkład infrastruktury turystycznej 68
4.1. Małe Antyle 68
4.2. Kuba 72
4.3. Wyspa Haiti 75
4.4. Jamajka 79
4.5. Wyspy Bahama i Kajmany 84
Zakończenie 90
Bibliografia 92
Spis map 94
Spis zdjęć 95
Wstęp
Przez wieki europejskie morskie potęgi walczyły, aby uzyskać kontrolę nad tymi bogatymi, żyznymi ziemiami, jakie znajdują się na Karaibach. Wydawało się, że Małe Antyle mogą uniknąć okrutnego losu, gdyż nie było tam złota, tak więc nie interesowali się nimi Hiszpanie. Ten archipelag obejmuje Wyspy Zawietrzne i Podwietrzne – tajemnicze miejsca, którymi władali piraci, awanturnicy i poszukiwacze przygód. Dziewicza przyroda i ograniczona przestrzeń wstrzymywały tu rozwój budownictwa i turystyki, zbyt widoczny na większych wyspach; Małe Antyle, zanurzone w najbardziej błękitnym oceanie świata, starały się pozostać nietknięte, zachowując swą dumę i powabne piękno. Lecz brak zainteresowania potęg europejskich był krótkotrwały.
Celem pracy jest zaprezentowanie walorów turystycznych Wysp Karaibskich i przestrzennego rozkładu infrastruktury turystycznej.
Praca składa się z czterech rozdziałów.
W pierwszym rozdziale opisane są przyrodnicze walory turystyczne Wysp Karaibskich, a więc: krótka charakterystyka Wysp Karaibskich, klimat, ukształtowanie powierzchni i budowa geologiczna, flora i fauna, parki narodowe i rezerwaty oraz ocena walorów przyrodniczych w układzie przestrzennym.
W drugim rozdziale przedstawione są walory antropogeniczne, a więc: walory wypoczynkowe, kultura ludowa Wysp Karaibskich, sztuka, architektura, muzea i galerie oraz ocena walorów antropogenicznych w wymiarze przestrzennym.
W trzecim rozdziale zaprezentowana jest infrastruktura turystyczna, baza transportowa, baza noclegowa, baza żywieniowa oraz baza towarzysząca.
W czwartym rozdziale opisane jest rozmieszczenie walorów turystycznych Wysp Karaibskich i przestrzenny rozkład infrastruktury turystycznej, a więc: Małe Antyle, Kuba, Wyspa Haiti, Jamajka oraz Wyspy Bahama i Kajmany.
Jedną z Wysp Karaibskich jest Kuba. Warto powiedzieć kilka słów o mieście znajdującym się na tejże wyspie, jakim jest Hawana, której nic nie dorówna. Jeśli ktoś chce się szczęśliwie zakochać w Hawanie, musi zmrużyć oczy. Gdy bowiem przyjrzeć się stolicy Kuby uważniej, może okazać się, że miłość do tego miasta mu być smutna i nieszczęśliwa. „Hawanie nic nie dorówna” – śpii wały największe kubańskie gwiazdy salsy na emigracji w Miami: Celia Cruz i Willie Chirino. „Piękniejsze są tylko Wenecja i Paryż” – pisał obywatel Hawany przez dwie ostatnie dekady swego życia Ernest Hemingway. I był chyba przesadnie łaskawy dla miasta kanałów i dla stolicy Francji. Urodę Hawany sławili piosenkarze, pisarze, poeci. Sławią tysiące turystów odwiedzających stolicę Kuby. I słusznie.
Atrakcje centrum Hawany można wymieniać w nieskończoność. Na pewno warto wpaść do Muzeum Rewolucji w dawnym Pałacu Prezydenckim i zobaczyć stojącą nieopodal relikwię – jacht Granma, na którym Castro przybył na Kubę. Warto zajrzeć do którejś z licznych manufaktur tytoniowych i popatrzeć, jak powstają słynne kubańskie cygara, zanim trafią w ręce Billa Clintona.
W odległości tych kilkunastu złotych od centrum znajduje się Vedado, powstała na początku XX wieku dzielnica, wówczas jako dzielnica hoteli i rozrywki Vedado. Warto poświęcić jeden dzień na jej zwiedzanie. Tu znajduje się namiastka amerykańskiej ambasady – otoczony drutem kolczastym bunkier sekcji interesów amerykańskich w Hawanie. Amerykańscy dyplomaci starają się od czasu do czasu płatać figle reżimowi i wyświetlają na budynku wolnościowe hasła. Władza kontratakuje, otaczając budynek masztami, na których łopoczą czarne flagi, zasłaniające w całości budowlę. Lubi też na pobliskim placu organizować antyimperialistyczne koncerty.
