Euro – międzynarodowa waluta w Europie

Sprzedam pracę licencjacką obronioną w lipcu 2008 roku na ocenę bardzo dobrą. Praca liczy 70 stron, została obroniona w Wyższej Szkole Zarządzania „Edukacja” we Wrocławiu.

Więcej informacji podam drogą mailową.

W zakres polityki monetarnej wchodzi polityka pieniężna oraz kursowa. Polityka pieniężna to zasadniczy trzon działalności banku centralnego, polegający na odpowiednim skategoryzowaniu celów makroekonomicznych w kontekście gospodarki kraju jak również ich realizacja przez odpowiednie regulowanie podaży pieniądza i popytu na pieniądz, z użyciem odpowiednich instrumentów.

W chwili obecnej polityka stanowi jedną z najważniejszych obszarów polityki makroekonomicznej. Za instrumenty polityki pieniężnej należy uznać te narzędzia, przy pomocy których bank centralny ma możliwość realizacji celów pieniężny, które mogą mieć różnoraki charakter. Zasadniczo ich użycie ma doprowadzić do oczekiwanych zmian w popycie na pieniądz lub podaży pieniądza.

Za zasadnicze zadanie polityki kursowej uznać należy kreowanie warunków do formowania się w długim okresie kursu, który będzie oscylował wokół kursu równowagi ustalonego w wyniku zmian podstawowych wielkości makroekonomicznych. Polityka kursowa jest realizowana głównie za pośrednictwem: wyboru denominatora i sposobu definiowania kursu walutowego, wyboru mechanizmu kursowego,  interwencji banku centralnego na rynku walutowym.

Za najważniejszą władzę monetarną, która ma za zadanie prowadzić politykę pieniężną w strefie euro od 1 stycznia 1999 r. uznaje się Europejski Bank Centralny wraz z bankami centralnymi państw UE. Do tej grupy państw zaliczyć można te w których wprowadzono wspólną walutę euro, określa się mianem Eurosystemu, strefy euro bądź Eurolandu.

Faktycznie zadania z zakresu wspólnej polityki pieniężnej wypełniają EBC oraz banki centralne krajów strefy euro . Europejski System Banków Centralnych (ESBC) składa się z EBC oraz narodowych (krajowych) banków centralnych (NBC/KBC) wszystkich 27 członków Unii Europejskiej. Banki centralne państw członkowskich nienależących do Eurosystemu są członkami ESBC, mającymi specjalny status. Wyróżnia się obecnie dwie grupy krajów będących poza strefą euro. Zgodnie z protokołem stanowiącym załącznik do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE) z uczestnictwa w strefie euro zostały wyłączone Dania i Wielka Brytania. Oznacza to, że państwa te wynegocjowały prawo do własnej decyzji o wprowadzeniu euro (tzw. klauzula opt-out). Oba kraje skorzystały z przysługującego im prawa i nie przystąpiły do Eurosystemu.